ریزش پر در پرندگان خانگی
پرندگان خانگی به دلایلی ممکن است پرهای خود را از دست بدهند.
بیماری های زیادی می توانند بر ریزش پر تاثیرگذار باشند.
از جمله دلایل آن، فصل پرریزی، زمانی که نیاز به جایگزینی پرهای قدیمی دارند، در نتیجه عفونت میکروبی یا گاهی اوقات استرس و…میتوان نام برد.
از دست دادن پرها از طریق پرریزی
همه پرندگان تقریباً سالی یک بار دچار پرریزی می شوند.
اما این پر ریزی می تواند متفاوت باشد، به خصوص برای پرندگانی که در داخل خانه نگهداری می شوند که در آن ساعات نور نامنظم است.
اگر پرها تقریباً آماده در آمدن هستند و پرنده ترسیده یا استرس داشته باشد، می توانند به سرعت شاهد پرریزی باشیم.
قبل از اینکه پرهای جدید فرصت رشد پیدا کنند، لکه های خالی باقی می ماند.
در این موارد، صبور بودن و اطمینان از اینکه پرنده از تغذیه و ویتامین های مناسبی برخوردار است،لازم است.
لطفا جهت ویزیت آنلاین پرندگان توسط دکتر حمید حاجی از طریق واتساپ به شماره ۰۹۳۸۲۹۴۴۸۶۸ پیام بدهید. هزینه ویزیت ۱۹۰ هزارتومان است.
از دست دادن پرها در اثر استرس
استرس میتواند منجر به رفتار مخرب پرجوی یا پرکنی شود، جایی که پرنده شروع به کندن پرهایی میکند که ممکن است آماده ریزش باشند یا نباشد.
برخی از موقعیتهایی که ممکن است باعث ایجاد احساس استرس در پرنده شود عبارتند از:
- زمانی که پرنده نر، جفت را میترساند
- تغییر در روال معمولی خانواده سرپرست پرنده
- عدم برآورده شدن نیاز های جسمی و ذهنی پرنده مانند عدم وجود اسباب بازی برای طوطی سانان
- شرایط محیطی و غذایی مناسب
- ورود پت جدید به محیط خانه
بهترین رویکرد این است که مشخص شود چه چیزی باعث استرس می شود و شرایط محیطی را تغییر دهید تا آن را به حداقل برسانید.
ممکن است رابطه بین صاحب و پرنده، منبع استرس باشد و باعث کندن پر شود.
طوطی ها،می توانند با صاحبان خود پیوند عاطفی برقرار کنند.
بهتر است از نوازش پشت طوطی خودداری کنید زیرا این کار می تواند باعث ترشح هورمون جنسی شود و مشکل را تشدید کند.
پرندگان والدین گاهی اوقات بیش از حد بچه های خود را آزار می دهند، به خصوص اگر آنها مایل به تخم گذاری دوباره باشند.
این نوزادان، تکه های خالی از پر در پشت و گردن خود دارند که والدین به راحتی می توانند پرهای آن ناحیه را کنده باشند.
همچنین جفت پرنده نیز می تواند عامل ریزش پر در ناحیه گردن و پشت باشد.
درصورت مشاهده درگیری در میان پرندگان،جدا کردن پرندگان مشکل را حل میکند.
اگر گمان می رود جفت پرنده علت از دست دادن پر باشد، باید حداقل به مدت شش هفته از هم جدا شود (تا پرها دوباره رشد کنند).
اگر این درگیری بین جفت ها در آینده دوباره رخ داد، به طور دائمی از یکدیگر جدا کنید.
یا میتوانید در ابتدا از طریق فعالیتها و اسباببازیها، تحریک ذهنی بیشتری را امتحان کنید تا به پرت کردن حواس آنها و کاهش این رفتار کمک کنید.
از دست دادن پرها از طریق ویروس ها و باکتری ها، انگل ها
ویروس ها و باکتری ها می توانند باعث از بین رفتن پر در برخی از پرندگان خانگی شوند.
سیرکوویروس، که می تواند باعث از بین رفتن پرهای سر و سایر نقاط بدن و بال ها شود، در کاکادوهای وحشی رایج است.
از دست دادن پر
در مقاله ای در مورد بیماری پر و منقار طوطی سانان اطلاعاتی قرار داده ایم. اینجا کلیک کنید.
پلیوماویروس، ویروس دیگری است که گاهی با از دست دادن پر همراه است.
عفونت های پوستی ناشی از باکتری ها یا مخمرها نیز می تواند منجر به آسیب پر و لکه های خالی از پر روی پوست پرندگان شود.
ژیاردیا، یک انگل تک یاخته ای، در برخی موارد پرکنی نقش دارد.
این انگل روده ای را می توان با بررسی میکروسکوپی فضولات تازه شناسایی کرد و لازم است نمونه در مطب دامپزشک جمع آوری شود.
جرب کنمیدوکوپتسKnemidokoptes یک انگل پوستی است که اغلب در پرندگان خانگی دیده می شود.
طوطی ها و قناری ها می توانند تحت تأثیر این جرب قرار می گیرند.
درگیری با این جرب باید توسط دامپزشک مشخص شود.
علت اولیه هرچه که باشد، اگر آسیب دائمی به فولیکول پر وارد شود، ممکن است بدن پرنده دوباره پرها را رشد ندهند، حتی اگر دلیل اولیه آسیب پرها از بین رفته باشد.
برای اطمینان از بهترین شانس رشد مجدد پرها، همیشه به محض مشاهده مشکل، پرندگان خانگی مبتلا به ریزش پر توسط دامپزشک بررسی شوند.
در حالی که دلایل مختلفی برای این مشکل وجود دارد که فقط برخی از آنها در اینجا ذکر شده است و همه آنها قابل درمان نیستند.
مداخله زودهنگام بهترین فرصت را برای حل مشکل فراهم می کند.
درمان خودسرانه بدون تجویز دامپزشک، ممکن است آسیب های جبران ناپذیری به پرنده وارد کند.
چند راه برای جلوگیری از پر ریزی پرندگان
از تغذیه متنوع اطمینان حاصل کنید.
دانه های گوناگون، صدف خرد شده و شن، آب تمیز، اسفناج، هویج، کلم بروکلی، شاخههای درختان بومی و گلهای آنها، میوهها،پلت های غذایی تجاری پرندگان مانند برند سیتاکوس، مخلوط تخممرغ آبپز و کمی تخم خرفه، بلوکهای معدنی و حبوبات آبپز مانند عدس و ماش … در اختیار پرنده قرار دهید.
در صورت امکان اگر پرنده دستی است، این امکان را برای آزاد بودن در داخل خانه فراهم کنید.
- پنجره ها را ببندید.
- ظروف پخت غذا باید درب داشته باشند که خطر سوختگی وجود نداشته باشد.
- خوردن نگین لباس و زیورآلات، جویدن سیم و… میتواند منجر به مسمومیت با فلزات شود.
اگر پرنده شما در طول روز در خانه تنهاست، رادیو/تلویزیون را روشن بگذارید.
شبکه های تلویزیونی که ممکن است حیواناتی مانند گربه را نمایش دهند، انتخاب نکنید، زیرا منجر به استرس پرنده می شود.
اسباببازیهایی تهیه کنید و به طور منظم با طوطی خود تعامل داشته باشید تا از بی حوصلگی جلوگیری کنید.
طوطی ها حیواناتی اجتماعی و باهوش هستند و نیاز به تعامل مکرر با صاحبان خود دارند.
از قراردادن آینه در قفس خودداری کنید.
لطفا جهت ویزیت آنلاین پرندگان توسط دکتر حمید حاجی از طریق واتساپ به شماره ۰۹۳۸۲۹۴۴۸۶۸ پیام بدهید. هزینه ویزیت ۱۹۰ هزارتومان است.
کانال تلگرام دکتر کاسکو(کلیک نمایید)
نکات تکمیلی
اطمینان حاصل کنید که پرنده شما یک «دوره نوری طبیعی» یعنی طول نرمال روز و شب دارد – در شب قفس را بپوشانید و محیط ساکت قرار دهید.
میتوانید از کاورهای قفس موجود در بازار برای پوشانیدن استفاده کنید.
از پارچه های ضخیم یا پتو برای پوشاندن قفس استفاده نکنید،زیرا منجر به کمبود اکسیژن در پرندگان می شود.
مطمئن شوید که طوطی شما روزانه حداقل ۱۰ ساعت خواب بدون مزاحمت داشته باشد.
در زمان خواب پرنده، با کاهش میزان نور و اختلالات ناشی از سر و صدای بیرونی، او را از استرس دور نگه میدارید.
محیط داخل قفس را بیش از اندازه شلوغ نکنید.
آنها باید “قلمرو” خود را در قفس داشته باشند.
مناطقی از استتار را در قفس با قلمه های درختچه های پرپشت، می توانید ایجاد کنید.
قفس را هر روز تمیز کنید، زیرا پرهای روی کف قفس ممکن است باعث تحریک بیشتر خودزنی یا پرکنی شود.
اطمینان حاصل کنید که شرایط محیطی مانند نور، رطوبت و دمای اتاق مناسب باشد.
پرندگان نباید در برابر باد کولر،پنکه یا پنجره باز قرار بگیرند.
همچنین مطمئن شوید که قفس در محیطی عاری از بخارات سمی مانند اسپری های آئروسل، اسپری های حشره کش، دود تنباکو و دود سیگار قرار داده شود.
پرنده نباید نزدیک آشپزخانه، در و پنجره قرار بگیرد.
بیماری های مزمن (کبد، کلیه، دستگاه گوارش، تنفسی یا آترواسکلروز) می توانند خود را به عنوان اختلالات پرکنی مرتبط با استرس یا خودزنی نشان دهند.
کیستهای پر، تومورها و آسیبها نیز از علل احتمالی از پرریزی مرتبط با استرس هستند.
حمام پرندگان را به طور منظم انجام دهید.
تابستان ها هفته ای یک بار، در گرمترین ساعات روز انجام شود.
می توانید یک ظرف آب تمیز در اختیار پرنده قرار دهید یا کمی آب اسپری کنید.
در حمام پرنده از اسپری به سر پرنده خودداری کنید.
در حمام پرنده از هیچ ماده یا شامپویی استفاده نشود. صرفا آب تمیز!
از ایجاد موقعیت های استرس زا دوری کنید، به عنوان مثال وجود سگ،گربه، پرندگان وحشی، تغییر دمای شدید.
با توجه امکان حمله پرندگان وحشی، از قرار دادن پرنده در بالکن و حیاط خودداری کنید.
آخرین راه حل شامل گردنبند پلاستیکی است.
قبل از استفاده از گردنبند، پرنده باید از نظر انگل یا بیماری های عفونی پوستی که ممکن نیاز به درمان دارویی خاصی داشته باشند، معاینه شوند.
از دست دادن پر در بیماری pbfd
سوالات متداول
چرا پرندگان دچار پرریزی می شوند؟
پرندگان به دلایل مختلفی پرهای خود را از دست می دهند، از جمله فصل پرریزی، زمانی که نیاز به جایگزینی پرهای قدیمی دارند، در نتیجه عفونت میکروبی یا گاهی اوقات استرس وتغذیه نامناسب…
چرا پرنده من، پرهای دور گردنش را از دست می دهد؟
اگر پرنده شما در یک ناحیه موضعی پرهای خود را از دست می دهد، ممکن است به دلیل نوعی تحریک یا عفونت باشد که بر آن منطقه خاص تأثیر می گذارد و در نتیجه پرهای خود را از دست می دهد.
به عنوان مثال، عفونت های پوستی می تواند باعث آسیب به پر و خالی شدن ناحیه ای شوند، که ممکن است هنگام حرکت یا چرخاندن سر پرنده متوجه آن شوید.
اگر چندین پرنده دارید، لکه های برهنه روی گردن آنها ممکن است به دلیل آسیب وارد شده توسط پرندگان دیگر باشد.
در عروس هلندی نژاد لوتینو ممکن است کف سر، پر نداشته باشد. این موضوع را مربوط به ژنتیک می دانیم.
چرا پرنده من پرهای سرش را از دست می دهد؟
از دست دادن پر در سر پرنده می تواند به چند احتمال اشاره کند.
این می تواند پوست اندازی غیرطبیعی، نشان دهنده کرم های حلقوی یا برخی انگل ها یا عفونت های دیگر، آسیب توسط پرندگان دیگر، یا کمبود ویتامین A باشد.
چه اتفاقی می افتد وقتی پرنده ای پرهای دم خود را از دست می دهد؟
اگر پرنده شما، پرهای دم خود را از دست بدهد، معمولاً به سرعت رشد می کنند و جایگزین می شوند.
این اغلب بخشی از پرریزی طبیعی است، پرندگان اغلب می توانند بدون آنها پرواز کنند تا زمانی که پر جدید دوباره رشد کنند.
دکتر حمید حاجی
دامپزشک
کانال تلگرام دکتر کاسکو(کلیک نمایید)
2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
سلام…..درمان ایدز طوطی چی هست
درود، درمان ندارد اما رعایت شرایط تغذیه ای مناسب هم چنین توجه به نکات بهداشتی مربوط به قفس و… میتواند زمینه ساز کاهش ریزش پر و ابتلا به بیماری های ثانوبه شود و پرنده عمر طولانی تری داشته باشد.